Aangkinin kita hanggang sa maupos ka,
Ilaan mo sa akin ang iyong bawat hininga.
Ang tibok ng puso mo’y mapasa akin din nawa,
Gayon din ang iyong kaluluwang ‘sing tanda ng mga tala.
Sa bawat pagsilang at kamatayang iyong danasin
Nawa’y sa piling ko lamang iyong gugulin;
Sa mga bisig ko at sa aking damdamin
Sana ika’y tangayin tuwing iihip ang hangin.
Pagtangkilik ko sa iyo’y walang pinipiling panahon:
Sa liwanag, sa dilim; sa paglubog at pag-ahon.
Ikaw man ay magawi sa napakalayong nayon,
Ay susuungin ko ang mga nagngangalit na alon.
Sapagka’t, sinta, nais kong mabatid mo
Na tanging ikaw lamang ang iibigin ko
Sa simula at pagtapos at sa walang hanggan,
Ako ay tanging sa iyo lamang nakalaan.
Sa saksi’t kapangyarihan ng dakilang lumikha,
Sa paggising, panaginip, katotohanan at katha,
Ikaw lamang, ikaw lamang ang aking minimithi
At nais paglagakan ng pusong nagsusumidhi.
ALIMUOS 