Sanggol na isinilang sa halik ng tag-init
Ang iyong mga mata’y kay tagal nakapikit.
Kay tagal tinamasa kawalan ng pasakit
Kaya ika’y nabigla sa ‘yong unang pagpihit.
Nang una mong imulat ang iyong mga mata
Ay nasilaw ka agad sa kislap na kay ganda
Na kahit mumunti, akala mo ay sapat na
Upang maliwanagan ang gabing kay dilim pa.
Lubos mong pinanghawakan ang kislap na ito
Na tila ikaw lamang ang mayroong ganito,
Ngunit munting musmos, hindi mo pa mapagtanto
Na ang kislap na tangan mo’y sa araw hinango.
Kaya, bagong-silang, ang hakbang mo’y maiksi pa
Huwag mong iisiping lahat ay nakita na
Habang ika’y nakatingin sa buwang kay ganda,
Inakala mong araw ngunit ‘di pa umaga.
ALIMUOS 